„Wędrowiec” to ciężki schron bojowy o odporności "C". Uzbrojony był w jedno forteczne działko przeciwpancerne „Bofors”, a także 3 ciężkie karabiny maszynowe „Browning”. Nie zamontowano pancernej kopuły bojowej dla ckmu, ale wokół szybu kopuły ułożono worki z piaskiem. Obiekt posiada 2 wyjścia zapasowe, zaopatrzony był w 2 wyrzutnie rakiet oświetlających, zrzutnię granatów ręcznych, strzelnice broni ręcznej oraz stanowisko do łączności optycznej. Urządzenia wentylacyjne, agregat prądotwórczy, reflektory nie zostały zamontowane. W skład załogi wchodziło 4 podoficerów oraz 14 szeregowców, dowódcą był kpt. Tadeusz Semik.
Obecnie schron „Wędrowiec” pełni funkcję muzeum, które poświęcone jest tutejszym fortyfikacjom z 1939 r. oraz działaniom wojennym, jakie miały miejsce w pierwszych dniach II wojny światowej na terenie gminy Węgierska Górka. W schronie znajduje się ekspozycja obejmująca m.in. fotografie żołnierzy walczących o Węgierską Górkę, pamiątki związane z dowódcą schronu – kpt. Tadeuszem Semikiem, typowe wyposażenie oficera i podoficera, stosowane wówczas narzędzia i materiały medyczne, sprzęt łącznościowy, a także broń i wyposażenie żołnierzy obu walczących stron, np. karabiny, hełmy, maski przeciwgazowe, menażki, granaty ręczne oraz mundury. Atrakcją są również umieszczone w otoczeniu „Wędrowca” działa i niewielkie, poniemieckie schrony z czasów okupacji.
